پرویز فلاحی‌پور: می‌گفتند کاش در سریال «یاور» بازی نمی‌کردی!
تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۹۲۲۷۶۸
پرویز فلاحی‌پور بازیگر سریال «یاور» درباره واکنش‌ها به این سریال بیان کرد که برخی کار را دوست داشتند و برخی هم نه و به او گفته‌اند که کاش در این مجموعه بازی نکرده بود.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، پرویز فلاحی پور بازیگر سریال «یاور» درباره حضورش در این سریال و بازخورد‌هایی که با پایان پخش از مخاطب گرفته است بیان کرد: من قبلاً هم با آقای سعید سلطانی کارگردان سریال همکاری کرده بودم و تجربه کار با او را داشتم، ولی در کار‌های رمضانی خیلی وقت بود بازی نکرده بودم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی درباره فیلمنامه این سریال اظهار کرد: این مدل متن‌ها مثل آثار ماه رمضان یا دیگر مناسبت‌ها معمولاً یا یک فوریت انجام می‌شود و با عجله نوشته می‌شود و به همین دلیل ممکن است اشتباهاتی هم داشته باشد با این حال فکر می‌کنم در زمان کم و موقعیتی که آقای سعید مطلبی نوشته بود بد نبود. فیلمنامه یک قرارداد است
بازیگر «ترور خاموش» درباره انتقاداتی که به این سریال وارد شده بود، عنوان کرد: برخی انتقاد داشتند که این شخصیت‌ها ما به ازا ندارند من در جواب همیشه می‌گفتم فیلمنامه یک قرارداد است و قصه‌ای را که با «یکی بود یکی نبود» تعریف می‌کنند شخصیت‌هایی هم دارد که اتفاقاتی برایشان رخ می‌دهد. من هم مثل دیگران فیلمنامه را می‌خوانم و می‌پذیرم یک فیلم است اگر منطقی هم نباشد یک قرارداد است البته باید منطق نمایشی داشته باشد و اگر نباشد فیلمنامه درست نیست. این منطق و قرارداد بین نویسنده و تماشاگر انجام می‌شود و تماشاگر یا می‌پذیرد یا خیر. اینکه برخی نپذیرفتند و دوست نداشتند شاید یک دلیلش نوع دیالوگ‌ها و نوع شخصیت‌های قصه بوده است.
وی درباره شخصیت بدمن خود و اینکه این منطق نمایشی تا چه حد برای خود او وجود داشته است؟ بیان کرد: من این کار را ملودرام دیدم نوع درام تعیین‌کننده است که شخصیت‌ها چگونه باشند و وقتی کاراکتر خوبِ خوب یا بدِ بد داریم ساختار ملودرام می‌شود. البته شاید امروزه ملودرام کمتر مورد استفاده قرار بگیرد، در کار‌های اروپایی و امریکایی هم ملودرام‌هایی که شخصیت‌های خیلی خوب و خیلی بد داشته باشند دیگر کمتر دیده می‌شود. من معتقدم کاراکتر کاملاً مثبت یا کاملاً منفی نیست و می‌تواند یک ویژگی‌های خلاف شخصیت خود هم داشته باشد.
این بازیگر درباره مقایسه بین «یاور» و کلیشه‌هایی که در فیلمفارسی‌ها به کار می‌رود، اظهار کرد: برخی از این کلیشه‌ها در آثار نویسنده‌هایی که در سن آقای سعید مطلبی هستند به کار می‌رود و این نوع دیالوگ نویسی و شخصیت پردازی را بیشتر به کار می‌گیرند، درواقع نویسنده این شخصیت را هنوز در ذهن خود دارد و ممکن است چنین شخصیتی را همچنان دوست داشته باشد؛ این‌ها الگو‌هایی است که در زمان خودش درست بوده است و آن‌ها را استفاده می‌کند.
وی درباره پرداخت به روز این شخصیت‌ها و قصه‌ها عنوان کرد: خیر و شر همیشه وجود دارد، ولی اینکه الان جامعه چگونه زندگی می‌کند و چقدر این‌ها برای مخاطب باورپذیر است مساله‌ای است که همین بازخورد‌ها مشخص می‌کند که عده‌ای دوست دارند و برخی هم نمی‌پذیرند.
بازیگر «شهرزاد» درباره اینکه خودشان هم با نویسنده تعاملی دارند و درباره قصه صحبتی می‌کنند یا خیر گفت: من فقط یک بار آقای سعید مطلبی را دیدم و درباره پایان بندی قصه صحبتی کردیم و نکته ام این بود که می‌خواستم کاراکتری که ایفا می‌کنم در پایان بندی شخصیت موثری باشد دوست نداشتم صرفاً حضور در این قسمت حضور داشته باشد بلکه می‌خواستم حضورش موثر باشد.
وی درباره اینکه چقدر قبل از تولید سریال تمرین یا دورخوانی داشته‌اند، عنوان کرد: در کار‌های مناسبتی به محض اینکه متن نوشته می‌شود معمولاً تصویربرداری را شروع می‌کنند البته در خود کار روخوانی و تمرین بازیگران وجود داشت، ولی قبل از کار امکانش نبود.
فلاحی پور درباره تاثیر انتقاد‌های مردم از سریال در انتخاب‌های بعدی‌اش نیز توضیح داد: مردم همیشه لطف داشته‌اند، خود من هم سعی کرده‌ام همه کارهایم آثار خوبی باشد. بیننده البته نمی‌داند که ما با دلایل مختلفی حضور در یک سریال را می‌پذیریم و البته مشکلات بازیگر ربطی هم به او ندارد، اما بازیگر ممکن است مشکل مالی داشته باشد و یا به خاطر دوستی با کارگردان، پروژه‌ای را بپذیرد.
بازیگر «مرد هزار چهره» در واکنش به این انتقاد‌ها گفت: به من لطمه نمی‌خورد، چون کار خوب در کارنامه‌ام زیاد دارم، ولی در همین کار خیلی‌ها گفتند که کاش در این سریال بازی نمی‌کردی و من توضیح می‌دادم که همیشه یک اثر، هنری نیست و ممکن است دلیل ما برای پذیرفتن یک پیشنهاد برای پول یا حتی دوستانه باشد. من خیلی سعید سلطانی را دوست دارم، همه بازیگران همینطور هستند و دوست دارند با او کار کنند، من هم به دلیل این رفاقت در این سریال بازی کردم.
وی اضافه کرد: این فیلمنامه‌ها فراموش می‌شوند، اما انسان‌ها فراموش نمی‌شوند سلطانی یا ارجمند دوستان خوبی هستند و ما بیشتر این ابعاد دلی کار را هم نگاه می‌کنیم. برای ما هم شرایط سخت است و دوست داریم بهترین کار را انجام دهیم، ولی همیشه این اتفاق صد در صد رخ نمی‌دهد.
بازیگر «در جستجوی آرامش» تصریح کرد: برای کارگردان هم همینطور است و ما نمی‌دانیم ممکن است یک فیلمنامه یا سریال بگیرد و کاری موفق نشود و مثل بازخورد‌های سریال «یاور» دو قطب موافق و مخالف داشته باشد. به هر حال بازیگر همیشه نمی‌تواند کار خوب انجام دهند، چون ممکن است در کشور ما این تعداد از پروژه‌های موفق ساخته نشود یا قسمت بازیگر نشود.
وی با بیان اینکه فاکتور‌های زیادی برای پذیرش یک نقش وجود دارد، بیان کرد: ممکن است من یک ماه کار نکنم، ولی وقتی می‌بینم همه فیلمنامه‌ها در یک سطح است مجبورم فیلمنامه‌ای کار کنم که ارتزاق کنم.
فلاحی پور در پایان درباره فعالیت این روزهایش گفت: در حال حاضر پیشنهاد ۲ فیلمنامه تلویزیونی دارم که در حال مطالعه آن‌ها هستم و روی آن‌ها فکر می‌کنم و یکی را انتخاب می‌کنم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: پرویز فلاحی پور سریال تلویزیونی سریال یاور سریال رمضانی سریال های ماه رمضان بازخورد ها آقای سعید فلاحی پور شخصیت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۹۲۲۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شو ها را می‌بینند
شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفهای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفهای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.
این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفهای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.
چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟
این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.
با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟
به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.
شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟
هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آن‌ها را راحت‌تر می‌پذیرند.
تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟
شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفهای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.
از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.
در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آن‌ها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟
برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد